Haptonomie2019-04-10T09:18:12+00:00

HAPTONOMIE

Haptonomie is een mensvisie. Een idee over de mens en de manier waarop hij samenleeft met anderen. Een mensvisie waarin lichaam en geest als een ondeelbaar geheel gezien wordt. Waarin het voelen betekenis geeft aan het leven en voelen en denken met elkaar verbonden worden. Wanneer voelen en denken op adequate wijze samengaan kunnen zij dienen als kompas voor het handelen. Voor de juiste keuzes in het leven.

De haptonomische mensvisie gaat uit van de mens als affectief (voelend en sociaal) wezen. Een individu die in staat is zich te ontwikkelen als persoon, tot degene die hij in wezen is: zelfstandig, autonoom en verantwoordelijk voor zichzelf en de ander. Door een goed ontwikkeld gevoelsleven kan iemand goed voor zichzelf zorgen, weet wat goed voor hem is en wat niet. Door anderen aan te voelen, het vermogen tot empathie, hebben we ook weet van wat de ander goed doet en wat niet. Door het denken kunnen we ons handelen afstemmen op wat we voelen en hoe we ermee willen en kunnen omgaan. Op die manier kan iemand verantwoordelijkheid nemen voor zijn doen en laten, de juiste keuzes maken, trouw aan zichzelf blijven en op adequate manier samenleven met anderen.

Vooral aan de gevoelsmatige betekenis van aanraken en voelen -voor en tussen mensen- wordt in de haptonomie veel aandacht besteed. De haptonomie gaat ervan uit dat het menselijk lichaam -en vooral de beleving van dat lichaam- van fundamentele betekenis is voor een persoon zelf en binnen alle menselijke communicatie. Door aandacht te hebben voor wat ons gevoel ons vertelt, voor wat ons raakt en voor wat ons beweegt kunnen we het lief en het leed van het leven in vertrouwen onder ogen komen en daarin trouw blijven aan onszelf.

Het gevoel voor wat wel of niet goed voor ons is, is aangeboren. De reactie om terug te trekken van wat niet goed voelt en toe te neigen naar wat wel goed voelt hebben we ook al vanaf voor de geboorte. In de loop van ons leven leren wij veelal af hiernaar te luisteren en worden we steeds ‘verstandiger’.

In ons lichaam is dit voelbaar in signalen zoals bijvoorbeeld: verstrakken, verkillen, warm worden, verzachten, pijn voelen, vermoeidheid, vitaliteit. Op een diepere laag raakt het je gevoelsleven: verdriet, blijdschap, angst, boosheid. En in contact met anderen: samenleven of isolement, eenzaamheid, verharding, liefde, verbondenheid. Allemaal voelbaar en van belang voor de manier waarop je in het leven staat en de keuzes die je maakt.